مسئول امور موقوفات و منابع پایدار حوزه علمیه استان تهران گفت: یکی از رسالت‌های مهم حوزه علمیه مصرف موقوفات حوزوی براساس نیات واقفان است بر همین اساس با همکاری سازمان اوقاف درصدد احیای موقوفات هستیم.
به گزارش رسامدیا، حجت‌الاسلام نقی مهدوی‌خواه، مسئول امور موقوفات و منابع پایدار حوزه علمیه استان تهران با بیان اینکه وقف صدقه جاریه است، اظهار کرد: وقف یکی از برترین مصادیق احسان و نیکوکاری است و نقش سازنده‌ای در جنبه‌های گوناگون حیات اجتماعی و فردی انسان مانند فرهنگ، اقتصاد، معنویات و غیره دارد.
مسئول امور موقوفات و منابع پایدار حوزه علمیه استان تهران افزود: حس خیر خواهی و نوع دوستی یک امر ذاتی است که قدمت آن به بلندای تاریخ بشری بر می گردد اما این پیامبراکرم(ص) بودند که برای نخستین بار وقف اسلامی را به صورت خیری پایدار و هدفمند پایه گذاری کردند.
حجت‌الاسلام مهدوی خواه ارتباط مردم با حوزه‌های علمیه را در طول تاریخ خوب و نیکو بیان و عنوان کرد: واقفین بسیاری در طول تاریخ از مردم عادی گرفته تا افرادی که در دربار پادشاهان بودند اموال خود را برای اداره حوزه های علمیه و پرورش شاگردان امام صادق(ع) اختصاص می دادند زیرا بر این اعتقاد بودند که ارتقای فرهنگی و دینی جامعه باید از درون حوزه های علمیه بجوشد.
وی ادامه داد: یکی از موقوفات بزرگی که در جامعه وجود دارد موقوفات حوزوی است در گذشته این سنت حسنه در زمینه فرهنگ دینی و حوزه های علمیه خیلی رواج داشت به حدی که اگر در تهران بازاری تاسیس می شد در کنار آن حوزه علمیه و مسجد نیز بنا می شد تا با تربیت طلاب احکام و معارف دین در جامعه تبلیغ شود.
حجت الاسلام مهدوی خواه بیان داشت: علمای سلف نیز برای تربیت طلاب و اداره حوزه های علمیه درآمد حاصل از وقف را براساس نیات واقفان مصرف می کردند و به نشر معارف دین می پرداختند.
مسئول امور موقوفات و منابع پایدار حوزه علمیه استان تهران احیای موقوفات حوزوی را در استقلال مالی حوزه های علمیه لازم و ضروری دانست و اظهار داشت: یکی از رسالت های مهم حوزه علمیه مصرف موقوفات حوزوی براساس نیات واقفان است بر همین اساس با همکاری سازمان اوقاف درصدد احیای موقوفاتی هستیم که تا کنون بلااستفاده مانده و یا به تصرف افراد سود جو و یا جاهل درآمده است.
وی با تاکید بر اینکه بسیاری از حوزه های علمیه با مساعدت و کمک های مالی مردمی اداره می شود، عنوان کرد: بسیاری از حوزه های علمیه بدون اینکه منبع مالی پایدار داشته باشند تنها با حمایت مردم اداره می شود تا با تربیت طلاب به ترویج معارف اسلام اقدام کنند.
